1 kwietnia 2023

Słynne PRIMA A PRYLIS

Szachy polegają na tym, żeby w konkretnej sytuacji wykonać dobre, a nawet najlepsze posunięcie.

Mistrzostwo szachowe opiera się na – niewolniczej, wręcz katorżniczej pracy: [największa liczba zwycięstw jest w grze środkowej, bo to najtrudniejsza część partii, dlatego jest na ten temat najmniej książek]

W szachach potrzeba się uczyć stale.  

1. wyczucia pozycji {analizowanie położenia mobilnych figur, mozolna analityczna praca w umyśle, potrzebna jest do tego praktyka turniejowa, odczucie pozycji, wyczucie pozycji, samokrytyczne podejście do własnych partii, zarys prawidłowego planu gry}
2. kombinacyjnego widzenia {wrodzone predyspozycje, na nos, natura im to dała, talent} – jeden z łatwością zauważa to, czego drugi nie widzi.
3. umiejętności obliczania wariantów – drążyć każde zagadnienie, aż wniknie pozycja do podświadomości, aż prawidłowa decyzja stanie się naturalnym odruchem

Strategia [plan całości]  gry środkowej – przegrywa się, głównie dlatego, że niepoprawnie sformułowane były cele; tylko w szachach widać pełny triumf ducha nad brutalną siłą

1. dąż do inicjatywy
2. W miarę pogarszania się sytuacji nie trać spokoju! Bo zaczyna się wtedy chaotyczne myślenie, słabnie wola walki, pojawia się niechęć do twórczej gry
3. Na szachownicy nie powinno być figur, które nie biorą aktywnego udziału w grze!
4. Trzeba być odpowiedzialnym za podejmowane decyzje
5. Intuicja musi być wsparta dokładnymi obliczeniami i dużą wyobraźnią
6. Trzeba umieć przegrywać z godnością!
7. Wychowuj się na porażkach.
8. Co jest ważniejsze: pasywny materiał, czy aktywny duch [To  be or not to be]
9. Przekładanie myśli nad materię! /poszukiwanie tylko zdobyczy materialnych – równa się porażce/
10. Walka planów jest procesem gry [początkowej, środkowej i przede wszystkim końcowej]